Kolenmijn Prins Friedrich

De kolenmijn Prinz Friedrich aan de oostelijke rand van het Baldeneysee in Essen-Kupferdreh was een mijn op het hoogtepunt van de mijnbouw in het Ruhrgebied. In tegenstelling tot de naburige kolenmijnen Carl Funke en Pörtingsiepen was Prinz Friedrich maar heel kort in bedrijf: de exploitatie begon in 1923 en zou in 1931 zijn beëindigd. De mijn produceerde steenkool. Tegenwoordig is het mijnterrein aan de Deilbach bijna volledig gerenaturaliseerd en herontwikkeld. Er staan alleen nog een paar oude bedrijfsgebouwen die zijn hersteld en omgebouwd.

Het latere, zuidelijke deel van de kolenmijn Prinz Friedrich werd in 1908 aangekocht door de vakbond van Altendorf, waardoor een kleine productie van leasemaatschappijen mogelijk werd. In 1920 werd ten oosten van het latere Baldeney-meer in het zuidelijke deel van de mijn Altendorf Tiefbau een nieuwe schacht geopend, de Prinz Friedrichschacht. Deze werd echter pas drie jaar later, in 1923, in gebruik genomen. Het oorspronkelijke plan was om een tweede schacht te graven, maar dit werd niet gerealiseerd omdat het niet economisch werd geacht voor de algehele ontwikkeling van de kolenmijn.

Al in 1928 liep de productie sterk terug en twee jaar later, in 1930, werd de mijn volledig stilgelegd. De kolenmijn werd daarom alleen als syndicaatschacht gebruikt, d.w.z. ze zorgde alleen voor deelname aan het toenmalige kolensyndicaat. Nadat de nieuwe schacht Carl Funke II was voltooid, werd de kolenmijn Prinz Friedrich ermee verbonden. Vanaf dat moment werd de mijnbouw verplaatst naar Carl Funke via een verbindingslijn en vanaf 1931 werd deze volledig geëxploiteerd als de Carl Funke III schacht. Na de stillegging van Carl Funke werd de schacht weer opgevuld en het wikkelsysteem werd in 1973 afgebroken en volledig verwijderd.

Daarna werd de hele faciliteit buiten gebruik gesteld. De resterende gebouwen op het terrein werden aan het begin van de 21e eeuw uitgebreid gerenoveerd en hersteld. Tegenwoordig worden de bakstenen gebouwen gebruikt voor commerciële doeleinden en staat het gebied bekend als het industrieterrein Prinz Friedrich. Het wetenschapspark en de Steinbeis Universiteit zijn gevestigd in de voormalige slaapzaal van de kolenmijn. Aan het einde van de Prinz-Friedrich-Straße is de "Freie Akademie der bildenden Künste" (Vrije Academie voor Schone Kunsten) gevestigd in de voormalige, gerestaureerde en verbouwde werkplaatsen van de kolenmijn. Het statige bakstenen gebouw, een van de laatste getuigen van de mijn Prinz Friedrich, huisvest ook de "Bistro KU28". Bij het oude treinstation Kupferdreh staat ook een trolley die het verhaal van de mijn Prinz Friedrich vertelt.